ชูการ์ไกลเดอร์ หรือที่บางครั้งเรียกกันว่า จิงโจ้ร่อน (อังกฤษ: sugar glider, Australia sugar glider; ชื่อวิทยาศาสตร์: Petaurus breviceps) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กชนิดหนึ่ง จัดเป็นสัตว์ที่อยู่ในอันดับสัตว์มีกระเป๋าหน้าท้องจำพวกพอสซัม เนื่องจากในตัวเมียจะมีกระเป๋าหน้าท้อง ใช้สำหรับให้ลูกอ่อนอยู่อาศัยจนกว่าจะโตได้ที่ ชูการ์ไกลเดอร์มีลักษณะภายนอกคล้ายคลึงกับกระรอกบินมาก แต่เป็นสัตว์คนละอันดับกัน เนื่องจากกระรอกบินเป็นสัตว์ที่อยู่ในอันดับสัตว์ฟันแทะ ชูการ์ไกลเดอร์เป็นสัตว์ที่ชอบอยู่รวมกันเป็นฝูงตั้งแต่ 6-10 ตัวขึ้นไป และแต่ละฝูงจะมีการกำหนดอาณาเขตของตัวเองอย่างชัดเจน ซึ่งตัวผู้ที่เป็นจ่าฝูงจะมีการปล่อยกลิ่นเพื่อกำหนดอาณาเขตของตนเอง อายุโดยเฉลี่ย 10-15 ปี ตามธรรมชาติแล้ว ชูการ์ไกลเดอร์จะอาศัยอยู่บนต้นไม้ ดังนั้นจึงมีเล็บที่แหลมคมใช้เกาะเพื่อกระโดดข้ามจากต้นไม้ต้นหนึ่งไปยังอีกต้นหนึ่ง ขนมีลักษณะนุ่มมาก บริเวณข้างลำตัวของมันจะมีพังผืด ซึ่งสามารถกางได้จากขาหน้าไปถึงขาหลังเพื่อลู่ลมเวลาร่อน เหมือนเช่นกระรอกบิน หรือบ่าง เป็นสัตว์ที่หากินในเวลากลางคืน โดยอาหารหลัก คือaแมลง ส่วนผลไม้จะถือเป็นอาหารรอง เมื่อโตเต็มที่จะมีขนาดความยาวจากจมูกถึงปลายหางจะอยู่ที่ 11 นิ้ว แพร่กระจายพันธุ์ตั้งแต่ปาปัวนิวกินี จนถึงออสเตรเลียทางซีกตะวันออก สามารถแบ่งออกได้เป็น 7 ชนิดย่อย

จากหลายๆเหตุการณ์ที่พบเจอ ชูการ์ไกรเดอร์ต้องเผชิญกับเรื่องราวน่าเศร้า ทั้งถูกทอดทิ้ง ย้ายบ้าน เจ็บป่วย ล้มตาย พิการ ทำให้เราตระหนักว่า ยังมีอีกหลายคนที่รับเขามาดูแล โดยที่ไม่ได้ศึกษาข้อมูลต่างๆของชูการ์ไกรเดอร์เลย เลี้ยงดูแบบผิดๆ เลี้ยงดูแบบไม่เอาใจใส่ เพื่อคนที่คิดจะเลี้ยงได้ลองอ่าน และ คิดทบทวนดู ถึงความพร้อมของเราก่อนเลี้ยง หรือ เพิ่งรับมาเลี้ยงแต่ยังไม่มีประสบการณ์อะไรเลย จะได้เป็นแนวทางในการดูแลชูการ์ต่อไป ในบทความนี้มาจากประสบการณ์ที่เลี้ยงครอบครัวฮาชิทั้งหมดมา และเสาะหาอ่านตามเพจต่างๆ เพื่อเพิ่ทเติมส่วนที่ขาด มันอาจจะไม่ใช่วิธีที่ถูกต้องที่สุด เพราะแต่ละบ้านก็มีการดูแลที่ต่างกันไป เรียกว่าเป็นการดูแลแบบสไตล์ครอบครัวฮาชิจะดีกว่า ถ้าใครเห็นด้วยแล้วนำไปปรับเปลี่ยนใช้ประโยชน์จากบทความนี้ เราก็ถือว่าบรรลุวัตถุประสงค์ แต่ถ้าคิดต่างเราก็เคารพในความแตกต่างเช่นกัน